Potulice, niewielka miejscowość w gminie Nakło nad Notecią. Do 1932 roku była własnością rodu Potulickich. Ostatnia właścicielka – Aniela hr. Potulicka w 1928 r. utworzyła fundację i większą część majątku przekazała na rzecz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1932 r., po śmierci hrabiny, pałac wraz z przyległościami został pierwszą siedzibą Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej – zakonu powstałego w tym samym roku. Po wybuchu II wojny światowej na terenie pałacu prowadzono kursy dla SS, a 1 lutego 1941 r. rozpoczął funkcjonowanie niemiecki obóz przesiedleńczy, który pełnił m.in. funkcje obozu pracy, karnego, przetrzymania dzieci ze wschodu. Szacuje się, że w latach 1941-45 przez obóz przeszło ok. 25000 Polaków.  W latach 1945-50, w budynkach obozu z okresu wojny, funkcjonował Centralny Obóz Pracy Potulice, w którym przetrzymywano Niemców wysiedlanych z Ziem Polskich. Zabudowania obozu stały się podstawą do utworzenia zakładu karnego. W latach 1981-82 r. w zakładzie karnym przetrzymywano internowanych działaczy NSZZ Solidarność.

Trasa zwiedzania: Pałac Potulickich (refektarz, karcer) - zabudowania klasztorne (tzw. koszary) – kościół p.w. Zwiastowania NMP – ekonomówka i stajnie – czworaki cmentarz ofiar obozu,  długość trasy: 1,6 km